Te pierwsze z kolejnych Czasem na samą myśl, że trzeba zaraz zacząć trening, robi się ciężko (stąd niepowodzenie większości postanowień noworocznych, poniedziałkowych, itp.). Ja tak mam. Im dłużej rozmyślam i planuję, tym ciężej mi przejść do działania. Wtedy najlepiej spróbować się wyciszyć. Wyjść na zewnątrz, zaciągnąć się powietrzem, wyłączyć kombinowanie z myśleniem i zrobić pierwszy krok. Leniwie, bez pospiechu, pozwolić wpaść w trans organizmowi, a dalej na pewno będzie już tylko lepiej!

Te pierwsze z wielkich Kroki, do których przygotowujemy się miesiącami, czyli np. pierwszy start w zawodach. Jakie, to nieznane jest straszne! Do tego dochodzi presja by zrobić czas, by pochwalić się przed sąsiadem. Moja rada przed startem na nowym dystansie? Nie spinaj się! Zrób ten krok na spokojnie. Ciesz się, że jest to Twój pierwszy, dla Ciebie wielki krok. Najgorsze co możesz zrobić, to porwać się z motyką na słońce i przed kolejnym krokiem walczyć z traumą pierwszego…

Niestety pierwszych kroków nie da się przeskoczyć. Trzeba je po prostu zrobić bez pitolenia, ale gwarantuję, że dalej jakoś już poleci!

Pozdrawiam!

Hej! Hej! Hej! Pierwsze sobotnie wykonane?!